ÖZET

Amaç:

Bu çalışmanın amacı, Ulan Batur hastanelerinde tedavi gören tip 2 diabetes mellitus (T2DM) tanılı bireyler arasında osteoporoz bilgisini değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntem:

Kesitsel bir anket olarak yürütülen çalışmaya, yaşları 20 ile 65 arasında değişen ve tümü T2DM tanısı almış kadın ve erkek 644 katılımcı dahil edilmiştir. Katılımcılar, 2021’deki koronavirüs hastalığı-2019 (COVİD-19) pandemisinin ortasında, 20-30 dakikalık bir zaman dilimi içinde uluslararası osteoporoz anlayışlarını değerlendiren çevrimiçi bir anket doldurmuştur. Bilgi düzeyleri, Osteoporoz Bilgi Değerlendirme Anketi (OKAT) kullanılarak kategorize edilmiş ve iyi puan ≥20, orta puan 14-19 ve kötü puan ≤1-13 olarak tanımlanmıştır. OKAT puanlarının prediktörlerini ayırt etmek için çok değişkenli lojistik regresyon analizleri kullanılmıştır.

Bulgular:

Katılımcıların %90,2’si evli, %3,6’sı bekar ve %6,2’si boşanmıştı. Osteoporoz bilgisi çeşitlilik göstermekte olup %1,08’i iyi, %25,62’si orta ve %73,3’ü zayıf bilgi düzeyine sahipti. Katılımcılar T2DM süresine göre sınıflandırıldı ve %47,5’inin 0-5 yıldır, %26,86’sının 6-10 yıldır ve %25,62’sinin 11 yıldan uzun süredir tanı almış olduğu ortaya çıkarıldı. Katılımcıların %25’i sigara içtiğini bildirmiş, erkeklerin %78,5’i ve kadınların %69,4’ü osteoporoz hakkında yetersiz bilgiye sahip olduğunu belirtmiştir. Sigara içenlerin %0,6’sı iyi derecede, %24,2’si orta derecede ve %75,2’si kötü derecede bilgi sahibiydi. Cinsiyete göre ayarlama yapıldıktan sonra, odds oranları (OR) düşük eğitimin T2DM’de osteoporoz bilgisi ile anlamlı derecede bağlantılı olduğunu göstermiştir (OR, 1,50; p=0,002). Ayrıca, göz hastalıkları ve romatoid artrit için OR, T2DM’de osteoporoz bilgisi üzerinde anlamlı bir etki göstermiştir (OR, 1,01; p=0,001; OR, 1,20; p=0,001).

Sonuç:

T2DM tanısı almış 20-65 yaş arası hastalar osteoporoz hakkında yetersiz bilgiye sahipti. Bulgular, özellikle diyabetli bireyler arasında osteoporoz konusunda farkındalığın ve anlayışın artırılması gerekliliğinin altını çizmektedir.