ÖZET

Amaç:

Osteoartritte (OA) yaşam kalitesinin (QoL) demografik ve klinik değişkenlerle ilişkisini araştırmaktır.

Gereç ve Yöntem:

Diz, kalça, ayak ve/veya el OA’sı olan 156 hastanın (%79,5’i kadın) yaşam kalitesi OAQoL skalası ile değerlendirildi. Ağrı şiddeti için 0-10 sayısal derecelendirme ölçeği (NRS), genel fiziksel disabilite için Sağlık Değerlendirme Anketi (HAQ), diz/kalça disabilitesi için Western Ontario ve McMaster Üniversiteleri Osteoartrit İndeksi (WOMAC) ve genel sağlık durumu için Nottingham Sağlık Profili (NHP) kullanıldı.

Bulgular:

Ortalama yaş 56±10 ve ortalama hastalık süresi 7,2±6,4 yıl idi. Yaşam kalitesi ile HAQ, WOMAC-ağrı, WOMAC-fonksiyon, WOMAC-tutukluk, NHP-fiziksel mobilite ve NHP-enerji arasında orta ila güçlü anlamlı korelasyon (r=0,50-0,70) saptandı. QoL, OA’dan etkilenen eklem sayısı ile ilişkili değildi. QoL’deki değişkenliği birlikte açıklayan faktörleri belirlemek için doğrusal regresyon modeli uygulandı. Tek değişkenli doğrusal regresyon analizlerinde istatistiksel olarak anlamlı bulunan potansiyel faktörler, son çok değişkenli modeli seçmek için aşamalı regresyon prosedüründe kullanıldı. Nihai model, 0,645’lik bir ayarlanmış R2 ile ağrı (NRS), HAQ, NHP-enerji ve NHP-sosyal izolasyonu içeriyordu.

Sonuç:

Bu OA hasta grubunda ağrı, fiziksel fonksiyon, yorgunluk ve sosyal izolasyon varyansın %64,5’ini açıklayarak yaşam kalitesinin belirleyicileri olarak bulunmuşlardır.